کتاب «زندگی 3.0»: آینده‌ی انسان‌ها در کنار هوش مصنوعی

کتاب «زندگی 3.0»: آینده‌ی انسان‌ها در کنار هوش مصنوعی :

امروزه اما انسان ها هوش مصنوعی را در اختیار دارند که قادر به انجام تمام این کارها و بسیاری دیگر است. «کِوین کِلی»، سردبیر مجله «Wired» بیان می کند که در میانه‌ی یک «انقلاب شناختی» هستیم.

 

 

کتاب زندگی 3.0

کتاب زندگی 3.0

 

 

 

 

«تگمارک» در فصل نخست، از باکتری ها به عنوان یک نمونه برای مفهومی استفاده می کند که نامش را «زندگی 1.0» گذاشته است: حیاتی که در آن، هم سخت‌افزار و هم نرم‌افزار صرفا تکامل پیدا کرده‌اند و خبری از طراحی های پیچیده نیست. «زندگی 1.0» مرحله‌ی زیست‌شناختی است.

انسان ها در طرف دیگر، نمونه‌ای از «زندگی 2.0» هستند: حیاتی که در آن،سخت‌افزار (بدن) تکامل یافته اما نرم‌افزار (ذهن) نیز مورد طراحی های پیچیده قرار گرفته است (از جمله الگوریتم ها و دانشی که به کار می گیریم تا اطلاعات به دست آمده از حواس خود را پردازش کنیم، و توانایی‌مان در خواندن، نوشتن، محاسبه کردن، آواز خواندن و جوک گفتن). «زندگی 2.0» مرحله‌ی فرهنگی است.

 

 

کتاب زندگی 3.0

کتاب زندگی 3.0

 

با این وجود، اکنون در مرحله‌ای قرار گرفته‌ایم که در آن، زندگی ممکن است تغییراتی یابد و به «زندگی 3.0» به‌روزرسانی شود: مرحله‌ای که در آن، حیات هم می تواند نرم‌افزار خود را طراحی کند و هم سخت‌افزار را. «زندگی 3.0» مرحله‌ی تکنولوژی است.

 

 

کتاب زندگی 3.0

کتاب زندگی 3.0

 

«تگمارک» استدلال می کند که دیگر به راحتی نمی توان گفت هوش مصنوعی، عاری از ادراک، خلاقیت یا زبان (ویژگی های اصلیِ انسان بودن) است.

شاید یکی از تفکربرانگیزترین فصل های کتاب، «استعداد کیهانی ما: چند میلیارد سال آینده و فراتر از آن» باشد که نویسنده در آن، روش های متفاوتی را مورد بررسی قرار می دهد که یک حیات ابَرهوشمند ممکن است از طریق آن بتواند از منابع موجود در جهان هستی، بیشترین استفاده را ببرد—

از آنجا که ما نمی خواهیم افکار خود در مورد آینده‌ی حیات را به گونه هایی محدود سازیم که تا کنون دیده‌ایم،حیات را فرآیندی تعریف می کنیم که هم پیچیدگی خود را حفظ می کند و هم توان تولیدمثل دارد.

حاصل این تولیدمثل مهم نیست، بلکه اطلاعات آن مهم است که معلوم می کند اتم ها چگونه آرایش یافته‌اند..—از متن کتاب

 

 

 

کتاب زندگی 3.0

کتاب زندگی 3.0

 

به بیان دیگر، می توانیم حیات را سامانه‌ی پردازنده‌ی اطلاعاتِ خودتکثیری تصور کنیم که اطلاعات آن (نرم‌افزار)، هم رفتار و هم طرح کلیِ سخت‌افزارش را تعیین می کند. حیات نیز مثل جهان هستی ما، رفته رفته پیچیده‌تر و جالب‌تر شده است و آن‌گونه که توضیح خواهم داد،به من کمک کرده تا اَشکال حیات را در سه سطح از نظر پیچیدگی طبقه‌بندی کنم.—از متن کتاب

 

تأثیرات هوش مصنوعی بر آینده‌ی انسان ها بسیار مهم‌تر از آن است که فقط به سیاست‌مداران یا شرکت های بزرگ در سراسر دنیا سپرده شود. ب کتاب «مکس تگمارک»،

پژوهشی ارزشمند و بسیار جذاب در مورد این موضوع است—و همین‌طور نقطه‌ی شروعی عالی برای آشنایی با این مفاهیم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *