کتاب مبانی نظریه ی ادبی اثر هانس برتنس نشر ماهی

اگر بخواهیم تفکر انگلیسی و آمریکایی درباره ادبیات در قرن بیستم را بشناسیم، باید به سراغ یک شخصیت قرن نوزدهمی یعنی متیو آرنولد برویم. او معلمی انگلیسی، شاعر و استاد شعر در دانشگاه آکسفورد بود و نخست با شعر “ساحل دوور” به شهرت رسید، شعری غم بار که زمانی بسیار مشهور بود و تقریبا در همه گل چین ها نقل می شد. دیدگاه های آرنولد بر منزلت ادبیات بسیار افزود اما کاملا تازه و نو نبود. اندیشه اصلی و محوری این بود که ادبیات جدا از ویژگی های زیباشناختی و لذت بخش اش،آموختنی های دیگری نیز دارد. این نظر از دوران باستان مطرح بود و در طول قرون بارها و بارها مطرح شد. تامس جفرسن،که بعدها رئیس جمهور ایالات متحد شد، در نامه ای به سال ۱۷۷۱ می نویسد 《خواندن صحن ای شورانگیز و ماندگار از وظیفه متقابل پدر و فرزند در شاه لیر عملا بیش از تمامی کتاب های خشک اخلاق و الهیات که تا به حال نوشته شده بر ذهن دختران یا پسران ما تاثیر می گذارد…